Η Ρεάλ Μαδρίτης κατέκτησε το 15ο Champions League της ιστορίας της απέναντι στην εξαιρετική Μπορούσια Ντόρτμουντ φτάνοντας τις 6 κατακτήσεις την τελευταία δεκαετία και επιβεβαίωσε ότι η φανέλα της είναι, μακράν της δεύτερης, η πιο βαριά σε όλη την Ευρώπη.
Γράφει ο Λάμπρος Τηγάνης.
Μπορεί να μην είναι αυτή που σηκώνει κάθε χρόνο το Champions League, όμως αν υπάρχει μία ομάδα που παρουσιάζει τρομακτική συνέπεια και σταθερότητα στο θεσμό τα τελευταία 10 χρόνια, το μυαλό όλων πάει σίγουρα εκεί.
Ο λόγος για τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία όταν βρίσκεται σε τελικό, κερδίζει τους αντιπάλους του με διαφορετικό τρόπο, κάθε φορά πιο ευφάνταστο, προκειμένου να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης.
Η Βασίλισσα έφτασε τις 15 κατακτήσεις, κέρδισε τον 9ο συνεχόμενο τελικό (ο τελευταίος που είχε χάσει στο Champions League ήταν, όταν αυτό ακόμα ονομαζόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1981) και πλέον δεν βλέπει κανέναν στη «δική» της διοργάνωση, μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο τον μύθο της σε όλο τον κόσμο.
You come at the king, you best not miss
Ο φετινός τελικός του Champions League είχε ένα αδιαμφισβήτητο φαβορί και ένα μεγάλο αουτσάιντερ. Η Ρεάλ Μαδρίτης πήγε στην Αγγλία ως πολυνίκης του θεσμού για να κατακτήσει μετά από δύο χρόνια έναν ακόμη ευρωπαϊκό τίτλο, ενώ η Μπορούσια Ντόρτμουντ ήθελε να επαναλάβει την επιτυχία του 1997 κόντρα στη Γιουβέντους.
Ο αγώνας ξεκίνησε με τους Βεστφαλούς να είναι εμφανώς καλύτεροι από τους Μαδριλένους και να δημιουργούν μία πληθώρα ευκαιριών μπροστά από την εστία του Κουρτουά, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να «κεφαλαιοποιήσουν» την υπεροχή τους.
Όσο περνούσε η ώρα και οι Γερμανοί δεν κατάφερναν να πετύχουν κάποιο γκολ, είμαι σίγουρος πως όλοι στο γήπεδο και τις τηλεοράσεις τους, σκεφτόντουσαν «δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα τις πληρώσουν όλες αυτές τις χαμένες ευκαιρίες». Και πράγματι, έτσι έγινε.
Στην πρώτη, ουσιαστικά, καλή στιγμή της Ρεάλ στον αγώνα, οι τυπικά φιλοξενούμενοι κατάφεραν να προηγηθούν με κεφαλιά (!) του Καρβαχάλ, που είχε ανέβει για την εκτέλεση κόρνερ του Κρόος.
Ο δεξιός μπακ είχε προειδοποιήσει νωρίτερα την άμυνα της Μπορούσια, πάλι σε εκτέλεση κόρνερ, ότι θα τους την κάνει, χωρίς ωστόσο να αντιληφθεί κάποιος τον κίνδυνο.
Έπειτα, έγιναν όλα πιο εύκολα για τους Μαδριλένους. Ο Βινίσιους ξεκίνησε να δημιουργεί ρήγματα στην δεξιά πλευρά της Ντόρτμουντ, ο Μπέλινγχαμ έβρισκε τα πατήματά του στον αγωνιστικό χώρο και το 2-0 δεν άργησε να έρθει, «τελειώνοντας» ουσιαστικά κάθε ελπίδα των Γερμανών να επιστρέψουν στο ματς.
Η επόμενη μέρα… τρομάζει
Με αυτόν τον τρόπο, η Βασίλισσα κατέκτησε και το φετινό Champions League, όπως και το 2022, χωρίς να είναι η καλύτερη ομάδα στις διασταυρώσεις μέχρι και τον τελικό, αποκλείοντας κατά σειρά τη Σίτυ του Γκουαρδιόλα και την Μπάγερν, η οποία μέχρι και το 88ο λεπτό της ρεβάνς στο Μπερναμπέου, έπαιρνε αυτή το εισιτήριο για το Γουέμπλει.
Ποιος όμως μπορεί να πει το οτιδήποτε για την αποτελεσματικότητα των Μαδριλένων; Η καταπληκτική ομάδα του Αντσελότι, έχει προκαλέσει φόβο και τρόμο στους αντιπάλους της, οι οποίοι γνωρίζουν ότι για να έχουν ελπίδα να την αποκλείσουν, χρειάζεται να είναι δύο ή και τρεις φορές καλύτεροι μέσα στο γήπεδο.
Μπορεί να απέχουμε ακόμα μερικούς μήνες από την εκκίνηση της νέας χρονιάς, όμως στη Ρεάλ φαίνεται ότι έχουν σκεφτεί ήδη την επόμενη μέρα.
Ο Εμπαπέ θα πάρει το δρόμο για τη Μαδρίτη και θα καλύψει τη θέση του σέντερ φορ, που μπορεί φέτος να έμοιαζε… κενή από πλευράς προσώπων, όμως η απουσία του Μπενζεμά δεν φάνηκε καθόλου καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Ο Κρόος αποχωρεί, όμως το κέντρο της Βασίλισσας, κάθε άλλο παρά αδύναμο φαίνεται, αφού Καμαβινγκά, Τσουαμενί και φυσικά ο Μπέλινγχαμ, με τον Μόντριτς να έρχεται πλέον από τον πάγκο, καλύπτουν και με το παραπάνω το κενό που θα αφήσει ο Γερμανός.
Με 1-2 ποιοτικές προσθήκες στην άμυνα, η Ρεάλ φαντάζει ήδη ως μία σούπερ ομάδα, σχεδόν ανίκητη. Το πλάνο λειτουργεί άψογα και στη Μαδρίτη ήδη σκέφτονται τον τελικό του Μονάχου, του χρόνου τέτοια εποχή…
